Ustrzyki Górne - Wetlina - Dołżyca - Buk - Bukowiec - Wołkowyja - Solina - Jawor

Początek trasy przywitał nas masą chmur burzowych i ładnym deszczem, jak to niestety dzieję się w obecnym czasie. Nie mając nic do stracenia ruszyliśmy w drogę.
Całe szczęście tylko raz nas złapał deszcz i to niewielki. Więcej niespodzianek nie mieliśmy.
Trasa całkiem ok, sama przyjemność z jazdy w górach. Zwłaszcza zawaliście się wiła wzdłuż rzeki od Dołżycy.
No i jeszcze na koniec dnia, na ostatnim zjeździe nowy Vmax - 77.14 km/h :D

Odpoczynek w Terce © px

Z bratem przed zjazdem do Jaworu © px

Solina - Polańczyk - Wołkowyja - Górzanka - Bereźnica - Berezka - Solina
Bardzo ciekawa trasa, głównie asfaty, ale był też fragment szutrowy. Na slick'ach też dało radę się przejechać.
Zajechaliśmy jeszcze do Polańczyka gdzie spotkaliśmy dwie dziewczny szukające lampki do roweru :) Niestety byliśmy bezradni w tej kwesti.
Niestety już bez Rafała, ponieważ sam się wybrał na wycieczkę do Leska, a później nawet do Rzeszowa :)

Na slick'ach © px

:: Po szutrowym podjeździe, teraz przed nami był ładny długi zjazdi powrót do Soliny ::

Widok na góry © px

Na sczycie © px

Lesko - Załuż - Tyrawa Wołoska - Wańkowa - Olasznica - Uherce Mineralne - Solina - Jawor.

Start z podwózki do Leska i powrót do ośrodka w Jaworze.
Trasa ogólnie ciekawa, zawaliste serpentyny przed Tyrawą, trochę ruin zamku w Sobieniu i jazda po zielonym szlaku od tego zamku już w lesie. Tam to warunki były b. ciężkie. Strasznie zarośnięty szlak, do tego jeszcze po deszczu i jakby tego było mało na jego części ktoś postawił sobie płot. Oczywiście daliśmy radę, chociaż Rafał wyglądał w trakcie jak zombie :D
W trakcie powrotu już do jaworu złapała nas dosłownie przed samym szczytem i zjazdem pod ośrodkek niezła burza, takie jak to ostatnio mają sposobność występować.

:: Na ruinach zamku w Sobieniu ::

Na ruinach zamku w Sobieniu © px

:: Ruchome błoto na zielonym szlaku ::

Ruchome błoto © px

:: Sporo było różnych takich śmiesznych kładek i przejść ::

Kładka na szlaku © px

:: Na wyjeździe mycie siebie i rowerów w strumyku ::

Nad strumykiem © px

:: Serpentyny w okolicach Tyrawy ::

Serpentyny w okolicach Tyrawy © px

:: A na szczycie... To chyba nie jest efekt działania Isostara :D ::

Rafał Zombie © px

Runda po lasach na zachód w okolicach - Mińska - Wrzosowa - Celinowa - Dębe Wielkie - Cyganka - Królewiec.

Następnego dnia po śniadaniu ruszyliśmy w trasę praktycznie całą grupą (ok. 60os.). W tyle osób w lesie jeszcze się nie śmigało. Tobo był przewodnikiem naszej grupy, tempo bynajmniej nie było turystyczne :)

Murowana wieża na Wielkiej Sowie © px

Na Wielkiej Sowie © px

Po pierwszym większym zjeździe się rozdzieliliśmy na parę grup, kiedy to się stało to sam nawet nie wiem :)
Jednak widok dymiących się klocków hamulcowych... Na mazowszu ciężko o to :D

I na jednym z ostrzejszych zjadów kolega Nabiał nie pochłoną swoim 29'erem pewnego murka. W życiu bym nie pomyślał, że cało można wyjść z takiego upadku. Dobrze, że jest cały (bynajmniej nie murek).

Murek śmierci © px

Później już spokojnie dalej jechaliśmy, sporo dużych podjazdów i szybkich zjazdów. Zawaliście. No i oczywiście genialny dość spokojny singiel.

Ecia na szczycie kamienia. © px

Widok © px

Pod koniec złapał nas mały deszcz i ruszyliśmy spokojnie do schroniska.
Niestety po drodze została wkręcona jedna przerzutka i trza było sklecić singla :)
Ale spokojnie kolega dał radę, nawet był wcześniej od nas :D

Urwana przerzutka i robienie singla © px

Ostatni podjazd przed schorniskiem pokonywałem niczym zombie :)
Po powrocie chciałem się tylko gdzieś glebnąć i coś zjeść. To był dopiero luksus.

Póżniej na koniec dnia było jeszcze losowanie nagród i rozdawanie koszulek. Zawaliście wyszły.
Jakimś szczęściem wygrałem pulsometr, normalnie w życiu bym się nie spodziewał - chyba najlepsza wygrana w moim życiu :D Miłe zakończenie.

Wygrany pulsometr © px

Mgła schronisko "Orzeł" © px

Następnego dnia mgła, śniadanie, pakowanie i jazda do domu.
Miło było poznać tylę ludzi i zawalistych tras w okolicy.
Organizacja wzorowa jak i warunki w samym schronisku.

Od początku zapowiadało się na deszcz, ale twardo pojechaliśmy z C1ach'em na rundę po Mazowieckim Parku Krajobrazowym.
Prawdziwy deszcz złapał nas przed Celestynowem, akurat wtedy kiedy się zgubiliśmy i szukaliśmy drogi oraz podczas jazdy po dość sypkim piachu.
Ostatecznie daliśmy radę, ale pojechaliśmy trochę skróconą trasą.


:: Rower tak zawisł po wyskoczeniu z małej hopy ::

Ławka na rower © px

:: Mały przystanek na najprawdziwszym dworcu w Celestynowie ::

Na dworcu w Celestynowie © px

:: Bunkry już w parku ::

Bunkry w Mazowieckim Parku Krajobrazowym © px

:: Nieodłączny element każdej wyprawy ::

Standardowy prowiant © px

:: Prawdopodobnie toaleta w bunkrze. ::

Prawdopodobnie toaleta w bunkrze. © px

:: I już w podróży powrotnej przez most linowy ::

Most linowy © px

Jazda przed siebie w okolicach Mikanowa - Grzebowilka - Pogorzeli - Barczącej.
Przyzwoita pogoda.

:: Wczoraj kozacko mi te zdjęcie wyszło, ogólnie to przypadkiem :) ::

Chmura T-Rex © px

Początkowo był to zwyczajny wspólny wypad na rower.
Trasa Mińsk Maz -> Grzebowilk -> Zalesie -> Siennica -> Nowy Zglechów -> Cegłów -> Mińsk Maz.

Mocna ekipa © px

Jednak po haśle "Kto ostatni w Cegłowie to stawia lody" zaczął się sprint do znaku.
Niestety Guluś pod koniec widząc, że już nie da rady wyskoczył na szczupaka na afalt jak to czasem robią w piłce nożnej czy biegach aby zyskać parę sekund. Niestety się nie udało.
Tak już na serio to po prostu przy finiszowaniu na stojąco stojąca skręciła mu się za mocno kierownica ( jak się okazało która i tak była nie do końca dobrze skręcona) i nieszczęśliwie poszybował na jezdnię.
Całe szczęście nic mu się nie stało, tylko nieźle się poobcierał i poobijał.
Miałem taką małą apteczkę i złożylismy Gulusia do kupy.

Profesjonalnie opatrzony Guluś © px

Kask dobrze spełnił swoją rolę, ładnie zabsorbował udeżenie i się rozpadł.
Jedynie bluza kolarska Magazynu Rowerowego wymaga naszycia łatki, ale to już drobiazg.

Połamany kask © px

Później powoli podjechaliśmy na przystanek do Pogorzeli i wyruszyliśmy z niełym tempem (avg. ok. 28 km/h) z Tomkiem po samochód, aby szybciej zebrać się do domu.
Jednak tak pięknie być nie mogło. Jak już zajeżdzamy po Gulusia spowrotem wyciekł nam cały płyn z chłodnicy...
Szybki telefon po hol, jazda do mechanika i powrót.
Miało nam to zająć 40 min, a skończyło się na prawie dwóch godzinach.
Dzień cudów, nie ma co.

Masakra.

Wreszcie wybraliśmy się na rundę po Warszawie.
Początek koło dw. Zachodniego, poprzez pare parków, most Siekierkowski, KFC koło Promenady i takie tam :)

Jak to czwartkowa wspólna runda - najpierw mały lans po mieście, później kawałek po Mińsku, dalej do Jakubowa, Cegłów, Grzebowilk i powrót
Całkiem wporzo, tylko znowu Tomkowi odkręciła się korba - za dużo smaru dali dziady.