Niedaleko ośrodka upatrzyliśmy sobie ciekawy leśny zjazd ze szczytu więc wypadałoby go przetestować.
Na mapie wszystko ładnie wyglądało, zjazd praktycznie pod samo jezioro, a później wzdłuż brzegu dojazd w okolice startu. Co do pierwszego to było praktycznie tak jak myśleliśmy z małym wyjątkiem - pod koniec ładny kawałek musieliśmy się przedzierać przez niezły kawał zarośli. Pełno pokrzyw i jerzyn. Efekt - prawie nieprzespana noc :D
Co do drugiego, w sumie kawałek jakaś tam droga była, ale później to już istna przeprawa przez las i jeszcze pod górę.
Dobrze, że nie dorwał nas deszcz, niedzwiedź i, że w ogóle stamtąd wyszliśmy :)

:: Rower już po wypadzie ::

Po leśnej eskapadzie © px

Wreszcie po małym odpoczynku przydałoby wyskoczyć nad tamę która jest wyjątkowo blisko, ale oczywiście najpierw pojechaliśmy dłuższą drogą i po drodze jeszcze na skały, później poznaliśmy tajny skrót.

:: W wolnym czasie relaks nad jeziorem ::

Odpoczynek od roweru nad Jeziorem w Solinie © px

:: Podejście pod skały ::

Skały niedaleko Soliny © px

Skały niedaleko Soliny © px

:: Już na tamie ::

Na tamie w Solinie © px

:: Nie ma to jak zastrzyk węglowodanów - gdzie to zostało przygotwane to już inna sprawa ;) Nie było niestety naczyń ::

Prawdziwe danie sportowców - jak się nie ma naczyń © px

Lesko - Załuż - Tyrawa Wołoska - Wańkowa - Olasznica - Uherce Mineralne - Solina - Jawor.

Start z podwózki do Leska i powrót do ośrodka w Jaworze.
Trasa ogólnie ciekawa, zawaliste serpentyny przed Tyrawą, trochę ruin zamku w Sobieniu i jazda po zielonym szlaku od tego zamku już w lesie. Tam to warunki były b. ciężkie. Strasznie zarośnięty szlak, do tego jeszcze po deszczu i jakby tego było mało na jego części ktoś postawił sobie płot. Oczywiście daliśmy radę, chociaż Rafał wyglądał w trakcie jak zombie :D
W trakcie powrotu już do jaworu złapała nas dosłownie przed samym szczytem i zjazdem pod ośrodkek niezła burza, takie jak to ostatnio mają sposobność występować.

:: Na ruinach zamku w Sobieniu ::

Na ruinach zamku w Sobieniu © px

:: Ruchome błoto na zielonym szlaku ::

Ruchome błoto © px

:: Sporo było różnych takich śmiesznych kładek i przejść ::

Kładka na szlaku © px

:: Na wyjeździe mycie siebie i rowerów w strumyku ::

Nad strumykiem © px

:: Serpentyny w okolicach Tyrawy ::

Serpentyny w okolicach Tyrawy © px

:: A na szczycie... To chyba nie jest efekt działania Isostara :D ::

Rafał Zombie © px

Szybkie obeznanie z okolicą i mały zjad.
Oczywiście bez niespodzianek się nie obyło - tym razem przywitał mnie drut w oponie na pierwszym zjeździe :)

:: W trakcie podróży do Soliny gdzieś w przydrożnym polu ::

W drodze do Soliny © px

:: Oczywiście na początek ceremonia wyparzania bidonów :) ::

Wyparzanie bidonów © px

:: Później mała rundka nad jezioro ::

Brzeg nad Soliną w okolicach Jawora © px

Dziś tak na spokojnie, w piątek wyjazd w góry, a katować się narazie nie zamierzam. Taka tam rozgrzewka.
Cel na pulsometrze max 150, jedynie pod koniec i na podjazdach czasem podskakiwało do 170-180.

Trasa do Żakowa lasami, później już głównym asfaltem do Mińska.

:: W okolicach Grzebowilka ::

Ciekawe oznakowanie dróg © px

Runda po lasach na zachód w okolicach - Mińska - Wrzosowa - Celinowa - Dębe Wielkie - Cyganka - Królewiec.

Dawno się nie śmigało i jeszcze by się przydało prztestować pulosometr.
Chyba wszystko dobrze ustawiłem.

580 mm to za mało © px

Następnego dnia po śniadaniu ruszyliśmy w trasę praktycznie całą grupą (ok. 60os.). W tyle osób w lesie jeszcze się nie śmigało. Tobo był przewodnikiem naszej grupy, tempo bynajmniej nie było turystyczne :)

Murowana wieża na Wielkiej Sowie © px

Na Wielkiej Sowie © px

Po pierwszym większym zjeździe się rozdzieliliśmy na parę grup, kiedy to się stało to sam nawet nie wiem :)
Jednak widok dymiących się klocków hamulcowych... Na mazowszu ciężko o to :D

I na jednym z ostrzejszych zjadów kolega Nabiał nie pochłoną swoim 29'erem pewnego murka. W życiu bym nie pomyślał, że cało można wyjść z takiego upadku. Dobrze, że jest cały (bynajmniej nie murek).

Murek śmierci © px

Później już spokojnie dalej jechaliśmy, sporo dużych podjazdów i szybkich zjazdów. Zawaliście. No i oczywiście genialny dość spokojny singiel.

Ecia na szczycie kamienia. © px

Widok © px

Pod koniec złapał nas mały deszcz i ruszyliśmy spokojnie do schroniska.
Niestety po drodze została wkręcona jedna przerzutka i trza było sklecić singla :)
Ale spokojnie kolega dał radę, nawet był wcześniej od nas :D

Urwana przerzutka i robienie singla © px

Ostatni podjazd przed schorniskiem pokonywałem niczym zombie :)
Po powrocie chciałem się tylko gdzieś glebnąć i coś zjeść. To był dopiero luksus.

Póżniej na koniec dnia było jeszcze losowanie nagród i rozdawanie koszulek. Zawaliście wyszły.
Jakimś szczęściem wygrałem pulsometr, normalnie w życiu bym się nie spodziewał - chyba najlepsza wygrana w moim życiu :D Miłe zakończenie.

Wygrany pulsometr © px

Mgła schronisko "Orzeł" © px

Następnego dnia mgła, śniadanie, pakowanie i jazda do domu.
Miło było poznać tylę ludzi i zawalistych tras w okolicy.
Organizacja wzorowa jak i warunki w samym schronisku.

Po długiej podróży samochodem z rowerami na dachu (dobrze, że bagażnik wytrzymał).
Bardzo dobrze się jechało, zwłaszcza w towarzystwie Eci i Małżonka :)

Podróż na zlot. © px

I długim podjeździe pod same schronisko udało się rozpakować i przygotować do pierwszej wspólnej jazdy. Miejscówka ogólnie bardzo ciekawa, zawaliste widoki.
Pokój był 4-osobowy, ale dzieliłem go tylko z Kriss'em - dzięki za łatki :)

Schronisko "Orzeł" © px

Pokój - schronisko "Orzeł" © px

No jazda się rozpoczeła, takich tras na mazowszu próżno szukać, pełno szybkich zjadów miedzy dość sporymi kamieniami jak na HT. Niestety złapałem dwa snejki - skutek zbyt małego ciśnienia, teraz przynajmniej wiem jak pompować :)

I zlot ForumRowerowe.org © px

Wieża obserwacyjna © px

Zabawa z HDR © px

Na koniec dnia oczywiście ognisko.